meta

Occitan

Etimologia

(nom 1) Del latin mēta

(nom 2) Veire mata

(prefix) Del latin μετά, metá « de delà, après »

Prononciacion

(nom 1 e 2) /ˈmeto̞/, /ˈmeto̞/

(prefix) /meˈta/, /meˈta/

Sillabas

me|ta

Nom comun 1

Declinason
Singular	Plural
meta	metas
[ˈmeto̞]	[ˈmeto̞]

meta femenin

1. (istoric) Dins la Roma antica, cadunas de las bòlas o pilars que marcan los dos tèrmes del circ e que senhalan lo punt viradís dins las corsas de quadrigas.
2. (lengadocian, jòc d'abiletat) Objectiu que marca l'amira o la zona de passar o de sarrar per ganhar la partida o un punt.
3. (gascon) Mòla (de pèira)

Sinonims

objectif

• lec
• let

Nom comun 2

Declinason
Singular	Plural
meta	metas
[ˈmeto̞]	[ˈmeto̞]

meta (lengadocian), femenin

• Brota, rebrot.

Prefixe

meta-

• Qu'indica un cambiament de luòc, de forma, de condicion, d'escala.
• Que marca la posterioritat o una situacion de delà.
• Utilizat per fargar de noms de compausats quimics.

Forma de vèrb

meta

• Primièra persona del singular del present del subjonctiu de metre
• Tresena persona del singular del present del subjonctiu de metre

Catalan

Etimologia

(nom 1) Del latin mēta

(nom 2) Brèu de mametes diminutiu de mames, mamèlas

(prefix) Del latin μετά, metá « de delà, après »

Prononciacion

oriental /ˈmɛtə/, /ˈmɛtə/

occidental /ˈmeta/, /ˈmeta/

Sillabas

me|ta

Nom comun 1

Declinason
Singular	Plural
meta	metes

meta femenin

1. meta ^(oc) (d'un jòc, espòrt), objectiu

Nom comun 2

Declinason
Singular	Plural
meta	metes

meta femenin

1. popa

Prefixe

meta-

1. meta ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

Del latin mēta

(prefix) Del latin μετά, metá « de delà, après »

Prononciacion

/ˈmeta/, /ˈmeta/

Sillabas

me|ta

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
meta	metas

meta femenin

1. meta ^(oc) (d'un jòc, espòrt), objectiu

Prefixe

meta-

1. meta ^(oc)

Forma de vèrb

meta

• Primièra persona del singular del present del subjonctiu de meter
• Tresena persona del singular del present del subjonctiu de meter
• Tresena persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de meter
• Tresena persona del singular de l'imperatiu negatiu de meter

Portugués

Etimologia

Del latin mēta

(prefix) Del latin μετά, metá « de delà, après »

Prononciacion

Portugal /ˈmɛtɐ/, /ˈmɛtɐ/

Brasil /ˈmɛtɐ/, /ˈmɛtɐ/, /ˈmɛtə/, /ˈmɛtə/

Sillabas

me|ta

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
meta	metas

meta femenin

1. meta ^(oc) (d'un jòc, espòrt), objectiu

Prefixe

meta-

1. meta ^(oc)

Forma de vèrb

meta

• Primièra persona del singular del present del subjonctiu de meter
• Tresena persona del singular del present del subjonctiu de meter
• Tresena persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de meter