mont

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

Del latin montem, acusatiu de mons, montis.

Prononciacion

/ˈmun(t)/

França (Bearn) : escotar « mont »

Sillabas

mont (1)

Nom comun

mont masculin

  1. Elevacion del relèu amb de penjals importants, montanha pichona.

Sinonims

Derivats

Locucions derivadas


Traduccions

Referéncias[modificar]

  • Loís Alibèrt, Dictionnaire occitan-français selon les parlers languedociens, Institut d'Estudis Occitans, 1997 (ISBN 2-85910-069-5)
  • Josiana Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l'occitan, Trabucaire, 2011