montar

Un article de Wikiccionari.
Salta a la navegació Salta a la cerca

Occitan

Etimologia

Del bas latin montare derivat de mons «montanha».

Prononciacion

[munˈta]

França (Bearn) : escotar « montar »

Sillabas

mon | tar

Vèrb

montar

  1. Anar d'un punt bas a un punt de nivèl mai naut.

Sinonims

Derivats

Traduccions

Conjugason

Lemosin
Infinitiu montar
Gerondiu montant
Participi passat
singular plural
masculin montat montats
femenin montada montadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
iu tu eu
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
ilhs
elas
Present monte montas monta montam montatz montan
monten
Imperfach montava montavas
montaves
montava montavam
montavem
montavatz
montavetz
montavan
montaven
Preterit montei monteras
monteres
montet monteram
monterem
monteratz
monteretz
monteren
Futur montarai montaras montará montarem montaretz montaran
Condicional montariá montarias montariá montariam montariatz montarian
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
iu tu eu
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
ilhs
elas
Present monte montes monte montem montetz monten
Imperfach montessa montessas montessa montessam
montessem
montessatz montessan
montessen
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
iu tu eu
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
ilhs
elas
Afirmatiu monta ! montam ! montatz !
Negatiu montas pas ! montam pas ! montatz pas !
Nòtas