mostacha

Occitan

Etimologia

De l’italian mostaccio del grèc ancian μύσταξ «labra superiora».

Prononciacion

lengadocian, gascon /musˈtat͡ʃo̞/, /musˈtat͡ʃo̞/

provençau /musˈtat͡ʃə/, /musˈtat͡ʃə/

escotar « mostacha »

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
mostacha	mostachas
[musˈtat͡ʃo̞]	[musˈtat͡ʃo̞s]

mostacha femenin

1. (barba) Pels qu'espelisson al dessús del pòt superior.
2. (analogia, zoologia, corrent) Vibrissa, pels longs que lo cats, los cans e d’autres animals pòrtan a l'entorn del cais.

Derivats

• mostachal
• mostachar
• mostachon
• mostachut

Traduccions

alemand: Schnurrbart (de) anglés: moustache (en) basc: catalan: bigoti (ca)

espanhòl: bigote (es) francés: moustache (fr) italian: baffo (it) portugués: bigode (pt)

Forma de vèrb

mostacha femenin

1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de mostachar
2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de mostachar