neofita

Occitan

Etimologia

Del latin neophytus.

Prononciacion

lengadocian, gascon /neuˈfito̞/, /neuˈfito̞/

provençau /neuˈfitə/, /neuˈfitə/

Sillabas

ne|o|fi|ta

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular	Plural
neofita	neofitas
[neuˈfito̞]	[neuˈfito̞s]

neofita femenin, (masculin: neofit)

1. (Religion) La qu'es novelament batejada.
2. (Per extension) La qu'es novelament convertida.
3. (Sens figurat) Adèpta novelària d’un sistèma, d’una doctrina.
4. (Per extension) La que ven de dintrar dins un grop, un òrdre, un partit, una associacion, un mestièr, etc.

Sinonims

Adèpta novelària d’una doctrina.

• novícia

La que ven de dintrar dins un grop

• novelària

Traduccions

alemand: Neuling (de), Anfängerin (de) anglés: neophyte (en) basc: catalan: neòfita (ca)

espanhòl: neófita (es) italian: neofita (it) francés: néophyte (fr) portugués: neófita (pt)

Forma d'adjectiu

neofita

1. femenin singular de neofit

Italian

Etimologia

Del latin neophytus.

Prononciacion

/neˈɔfita/, /neˈɔfita/

Sillabas

ne|o|fi|ta

Nom comun

neofita masculin o femenin; singular

1. neofit ^(oc) / neofita ^(it)