obligacion

Occitan

Etimologia

Del latin obligatio (sens identic).

Prononciacion

• /ubliɣa'sju/, /ubliɣa'sju/

Sillabas

o | bli | ga | cion (4)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
obligacion	obligacions
[ubliɣa'sju]	[ubliɣa'sjus]

obligacion femenin

1. Ligam moral qu'impausa un tal dever al subjècte de la religion, de la morala o de la vida civila.
2. (drech) Ligam de drech qu'obliga a donar, a far o a far pas quicòm.
3. (finància) Títols d’intereses fruchoses e remborsables dins un temps limitat, que lo govèrn, de vilas, de companhiás, meton per se procurar d’argent.
4. (figurat) Ligam de reconeissença en retorn de servicis renduts.

Traduccions

alemand: Verpflichtung (de) anglés: obligation (en) catalan: obligació (ca) francés: obligation (fr)

italian: obligo (it) neerlandés: verplichting (nl) portugués: obrigação (pt) espanhòl: obligación (es)