procurar

Occitan

Etimologia

Del latin procurare.

Prononciacion

/pɾukyˈɾa/, /pɾukyˈɾa/, provençau /pʀukyˈʀa/, /pʀukyˈʀa/ França (Bearn) : escotar « procurar »

Vèrb

procurar

1. Far obtenir quicòm a una persona.

se procurar

1. Obténer per se.
2. Crompar.

Derivats

• procuracion

Sinonims

• provesir
• crompar

Traduccions

alemand: besorgen (de) anglés: procure (en) basc: catalan: procurar (ca)

espanhòl: conseguir (es), procurar (es) francés: procurer (fr) italian: peocurare (it), peocurarsi (it) portugués: adquirir (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin procurare.

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « procurar »

Prononciacion

Oriental: /pɾukuˈɾa/, /pɾukuˈɾa/

Occidental: nord-occidental /pɾokuˈɾa/, /pɾokuˈɾa/, valencian /pɾokuˈɾaɾ/, /pɾokuˈɾaɾ/

Vèrb

procurar

1. Far çò que cal per realizar, per capitar, quicòm.
2. Far obtenir quicòm a una persona.

Espanhòl

Etimologia

Del latin procurare.

Prononciacion

/pɾokuˈɾaɾ/, /pɾokuˈɾaɾ/

Vèrb

procurar

1. Far çò que cal per realizar, per capitar, quicòm.
2. Far obtenir quicòm a una persona.

Portugués

Etimologia

Del latin procurare.

Prononciacion

/pɾokuˈɾaɾ/, /pɾokuˈɾaɾ/

Vèrb

procurar

1. Far çò que cal per encontrar quicòm, cercar
2. Far çò que cal per descobrir o aprene quicòm
3. Far çò que cal per executar quicòm
4. èsser atirat per quicòm