oficièr ministerial
Occitan
Etimologia
- De oficièr e ministerial.
Prononciacion
- /ufiˌsjɛ ministeˈɾjal/
Locucion nominala
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| oficièr ministerial | oficièrs ministerials |
| [ufiˌsjɛ ministeˈɾjal] | [ufiˌsjɛs ministeˈɾjals] |
oficièr ministerial (lengadocian); masculin, (femenin: oficièra ministeriala)
- (Administracion francesa) Oficier public avent la qualitat per realizar d'actes autentics e obligatòris, son, dempuièi 2022, los notaris, los avocats als conselh (Cort de cassassion e Conselh d'Estat), los comissaris de justícia (usiièrs de justícia e comissaris estimadors), grafièrs dels tribuals de comèrci
Variantas dialectalas
- oficier ministeriau (gascon, provençau)
- auficièr ministeriau (gascon)