papa

Veire tanben : papà

Occitan

Etimologia

(nom 1) Del latin eclesiastic papa, del grèc πάππας pappas. Tèrme afectuós donar per l’enfant a son paire. Vengut títol onorific dels evesques puèi de l'evèsque de Roma cap de la Glèisa.

(nom 2) Del latin pappa « papilla »

Prononciacion

/ˈpapo̞/, /ˈpapo̞/ França (Bearn) : escotar « papa »

Sillabas

pa|pa

Nom comun 1

Declinason
Singular	Plural
papa	papas
[ˈpapo̞]	[ˈpapo̞s]

papa masculin (equivalent femenin: papessa)

1. Nom donat al pontife d'unas Glèisas crestianas, que la Gleisa catolica romana, la Glèisa còpta, la Glèisa armeniana e la Glèisa Catolica Joanita.
2. (figurat) Paire esperital, o mai grand especialista, per un corrent politic o artistic, o un domèni scientific.
3. (jòc de cartas) Cinquen arcan del taròt de Marselha.

Derivats

• antipapa
• antipapista
• antipapisme
• papal / papau
• papat / papautat
• papisme
• papista

Traduccions

alemand: Papst (de) anglés: pope (en) basc: Aita Santu (eu) catalan: papa (ca)

espanhòl: papa (es) francés: pape (fr) italian: papa (it) portugués: papa (pt)

Nom comun 2

Declinason
Singular	Plural
papa	papas
[ˈpapo̞]	[ˈpapo̞s]

papa femenin

1. Farineta pels enfants.

Derivats

• papar
• empapar

Forma de vèrb

papa

1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de papar.
2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de papar.

Catalan

Etimologia

(nom 1) Del latin eclesiastic papa, del grèc πάππας pappas. Tèrme afectuós donar per l’enfant a son paire. Vengut títol onorific dels evesques puèi de l'evèsque de Roma cap de la Glèisa.

Prononciacion

oriental /ˈpapə/, /ˈpapə/, occidental /ˈpapa/, /ˈpapa/

Sillabas

pa|pa

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
papa	papes

papa masculin (equivalent femenin: papessa)

1. papa ^(oc), l'evèsque de Roma
2. (familièr) Papà, paire

Forma de vèrb

papa

1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de papar.
2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de papar.

Espanhòl

Etimologia

(nom 1) Del latin eclesiastic papa, del grèc πάππας pappas. Tèrme afectuós donar per l’enfant a son paire. Vengut títol onorific dels evesques puèi de l'evèsque de Roma cap de la Glèisa.

(nom 2) Del latin pappa « papilla »

(nom 3) Del quíchoa papa « trufa »

Prononciacion

/ˈpapa/, /ˈpapa/

Sillabas

pa|pa

Nom comun 1

Declinason
Singular	Plural
papa	papas

papa masculin (equivalent femenin: papesa)

1. papa ^(oc), l'evèsque de Roma
2. (familièr) Papà, paire

Nom comun 2

Declinason
Singular	Plural
papa	papas

papa femenin

1. Farineta pels enfants.

Nom comun 3

Declinason
Singular	Plural
papa	papas

papa femenin

1. Trufa (Solanum tuberosum).

Francés

Prononciacion

França (Vendèa) : escotar « papa »

Prononciacion

/papa/, /papa/

França : escotar « papa »

Sillabas

pa|pa

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
papa	papas
[papa]

papa masculin (equivalent femenin: maman)

1. (familièr) Papà, paire

Italian

Etimologia

Del latin eclesiastic papa, del grèc πάππας pappas. Tèrme afectuós donar per l’enfant a son paire. Vengut títol onorific dels evesques puèi de l'evèsque de Roma cap de la Glèisa.

Prononciacion

oriental /ˈpapa/, /ˈpapa/

Sillabas

pa|pa

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
papa	papi

papa masculin

1. papa ^(oc), l'evèsque de Roma

Jiwarli

Etimologia

→ Etimologia de completar. (Ajustar)

Prononciacion

[?]

Nom comun

papa

1. Aiga.

Referéncias

• Albert Burgman, Peter Austin, 2007, Jiwarli - English Dictionary, English - Jiwarli Wordlist & Topical Wordlist, South Hedland, Wangka Maya Pilbara Aboriginal Language Centre.

Portugués

Etimologia

(nom 1) Del latin eclesiastic papa, del grèc πάππας pappas. Tèrme afectuós donar per l’enfant a son paire. Vengut títol onorific dels evesques puèi de l'evèsque de Roma cap de la Glèisa.

(nom 2) Del latin pappa « papilla »

Prononciacion

Portugal /ˈpapɐ/, /ˈpapɐ/; Brasil /ˈpapɐ/, /ˈpapɐ/, /ˈpapə/, /ˈpapə/

Sillabas

pa|pa

Nom comun 1

Declinason
Singular	Plural
papa	papas

papa masculin

1. papa ^(oc), l'evèsque de Roma

Nom comun 2

Declinason
Singular	Plural
papa	papas

papa femenin

1. Causa de manjar, especialament que empapa.