parlotejar

Occitan

Etimologia

Del vèrb parlar amb lo sufix -ejar.

Prononciacion

/paɾluteˈd͡ʒa/, /paɾluteˈd͡ʒa/

França (Bearn) : escotar « parlotejar »

Vèrb

parlotejar (lengadocian) (vivaroaupenc)

1. Parlar amb una votz fòrça bassa e suava.

Sinonims

• parlufejar
• chitar

Variantas dialectalas

• chebitejar (gascon)

Traduccions

alemand: flüstern (de) anglés: to whisper (en) catalan: xiuxiuejar (ca)

francés: chuchoter (fr) italian: sussurrare (it) romanés: șușoti (ro)

Conjugason

Lengadocian

Infinitiu	parlotejar
Gerondiu	parlotejant
Participi passat
	singular			plural
masculin	parlotejat			parlotejats
femenin	parlotejada			parlotejadas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	parlotegi parlotege	parlotejas	parloteja	parlotejam	parlotejatz	parlotejan
Imperfach	parlotejavi	parlotejavas	parlotejava	parlotejàvem	parlotejàvetz	parlotejavan
Preterit	parlotegèri	parlotegères	parlotegèt	parlotegèrem	parlotegèretz	parlotegèron
Futur	parlotejarai	parlotejaràs	parlotejarà	parlotejarem	parlotejaretz	parlotejaràn
Condicional	parlotejariái	parlotejariás	parlotejariá	parlotejariam	parlotejariatz	parlotejarián
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	parlotege	parloteges	parlotege	parlotegem	parlotegetz	parlotegen
Imperfach	parlotegèssi	parlotegèsses	parlotegès parlotegèsse	parlotegèssem	parlotegèssetz	parlotegèsson
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Afirmatiu	—	parloteja !	—	parlotegem !	parlotejatz !	—
Negatiu	—	parloteges pas !	—	parlotegem pas !	parlotegetz pas !	—
Nòtas