perenne

Occitan

Etimologia

De latin perennis « durable ».

Prononciacion

lengadocian, gascon [peˈɾenne], /peˈɾenne/

procençau [peˈʀene], /peˈʀene/

Sillabas

pe|ren|ne

Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
	Singular	Plural
Masculin	perenne	perennes
	[peˈɾenne]	[peˈɾennes]
Femenin	perenna	perennas
	[peˈɾenno̞]	[peˈɾenno̞s]

perenne

1. Que dura totjorn, sens s'arrestar e sens intermiténcia.
2. (botanica) Qualifica una planta podent viure mai de tres ans o que las fuèlhas demoran mai d'una sason.

Derivats

• perennant

Sinonims

• perennant
• perpetual

botanica

• renadiu
• vitèc (gascon)
• vivaç

Parents

• perennitat
• perennizacion
• perennizar

Traduccions

alemand: fort-dauernd (de), fort-während (de) anglés: everlasting (en), constant (en), perennial (en) basc: catalan: perenne (ca) espanhòl: perenne (es) francés: pérenne (fr) italian: perenne (it) portugués: perene (pt) botanica alemand: immergrün (de) anglés: perennial (en) basc: catalan: perenne (ca) espanhòl: perenne (es) francés: pérenne (fr) (que pòt viure mai de 3 ans), persistant (fr) (que las fuèlhas demoran mai d'1 am) italian: perenne (it) portugués: perene (pt)

Catalan

Etimologia

De latin perennis « durable ».

Prononciacion

Balearic, Central [pəˈɾɛnnə], /pəˈɾɛnnə/

Valencian [peˈɾɛnne], /peˈɾɛnne/

Sillabas

pe|ren|ne

Adjectiu

perenne masculin o femenin, (plurals: perennes)

1. perenne ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

De latin perennis « durable ».

Prononciacion

[peˈɾen:e], /peˈɾen:e/

Sillabas

pe|ren|ne

Adjectiu

perenne masculin o femenin, (plurals: perennes)

1. perenne ^(oc)

Italian

Etimologia

De latin perennis « durable ».

Prononciacion

[peˈrɛnne], /peˈrɛnne/

Sillabas

pe|ren|ne

Adjectiu

perenne masculin o femenin, (plurals: perenni)

1. perenne ^(oc)