pinha

De pinhas de pin

Occitan

Etimologia

Del latin pinea.

Prononciacion

/ˈpiɲo/, /ˈpiɲo/

França (Bearn) : escotar « pinha »

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
pinha	pinhas
[ˈpiɲo]	[ˈpiɲos]

pinha femenin

1. Organ fructifèr dels pins.
2. Rasim.

Parents

• pinhar
• pinhareda
• pinhastritge

Traduccions

alemand: Zapfen (de) masculin anglés: pinecone (en) bashquir: тубырсыҡ (ba) catalan: pinya (ca) femenin

espanhòl: piña (es) femenin, estróbilo (es) masculin, cono (es) masculin francés: pigne (fr) femenin, pomme de pin (fr) femenin polonés: sosna (pl) femenin