popjer

Naut sorab

Etimologia

Del protoeslau *pьpьrь, manlevat al latin piper, que fuguèt manlevat al grèc ancian πέπερι (péperi). L'origina del mot es lo sanscrit पिप्पलि (pippali) « pebre long ».

Prononciacion

[?]

Nom comun

Cas	Singular	Plural	Dual
Nominatiu	popjer	popjerje	popjerjej
Genitiu	popjerja	popjerjow	popjerjow
Datiu	popjerjej	popjerjam	popjerjomaj
Acusatiu	popjer	popjerje	popjerjej
Instrumental	popjerjom	popjerjemi	popjerjomaj
Locatiu	popjerju	popjerjach	popjerjomaj
Vocatiu	popjerjo

popjer masculin

1. Pebre.

Derivats

• popjerić

Referéncias

• Ludmila Budarjowa, 1990, Słownik hornjoserbsko-němski. Wörterbuch Obersorbisch-deutsch, Budyšin-Bautzen, Domowina-Verlag.