promotora

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

Del latin promotor, de promotum, supin de promovere (« promòure »).

Prononciacion

/prumuˈtuɾo̞/, procençau /pʀumuˈtuʀo̞/

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular Plural
promotora promotoras
[prumuˈtuɾo̞] [prumuˈtuɾo̞s]

promotora femenin, (equivelent masculin: promotor)

  1. Persona que promòu un servici o un ben.
  2. Persona qu'amodar quicòm, que ne provòca la creacion, la realizacion.
  3. (economia) Femna d'afar o societat que crompa lo terren, finança los manlèus, causís los arquitèctes e constructors e contrarotla la construccion d'immòble per ne far la revenda o los arrendar.
    • Promotora immobilièr.

Derivats

Traduccions


Forma d'adjectiu

promotora

  1. Femenin singular de promotor

Catalan

Etimologia

Del latin promotor, de promotum, supin de promovere (« promòure »).

Prononciacion

[?]

Nom comun

Declinason
Singular Plural
promotora promotores

promotora femenin, (equivelent masculin: promotor)

  1. promotora (oc)

Forma d'adjectiu

promotora

  1. Femenin singular de promotor

Espanhòl

Etimologia

Del latin promotor, de promotum, supin de promovere (« promòure »).

Prononciacion

/pɾomoˈt̪oɾa/

Nom comun

Declinason
Singular Plural
promotora promotoras

promotora femenin, (equivelent masculin: promotor)

  1. promotora (oc)

Forma d'adjectiu

promotora

  1. Femenin singular de promotor

Portugués

Etimologia

Del latin promotor, de promotum, supin de promovere (« promòure »).

Prononciacion

[?]

Nom comun

Declinason
Singular Plural
promotora promotoras

promotora femenin, (equivelent masculin: promotor)

  1. promotora (oc)

Forma d'adjectiu

promotora

  1. Femenin singular de promotor