Vejatz lo contengut

provenir

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

Del latin provenire.

Prononciacion

/pɾuβeˈni/ (lengadocian), /pʁuveˈni/ (provençal)

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « provenir »

Vèrb

provenir

  1. Aver una origina particulara.
  2. Èsser lo resultat que quicòm.

Mots aparentats

Variantas dialectalas

Sinonims

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu provenir
Gerondiu provenent
Participi passat
singular plural
masculin provengut provenguts
femenin provenguda provengudas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present proveni provenes proven provenèm provenètz provenon
Imperfach proveniái proveniás proveniá proveniam proveniatz provenián
Preterit provenguèri provenguères provenguèt provenguèrem provenguèretz provenguèron
Futur provendrai provendràs provendrà provendrem provendretz provendràn
Condicional provendriái provendriás provendriá provendriam provendriatz provendrián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present provenga provengas provenga provengam provengatz provengan
Imperfach provenguèssi provenguèsses provenguès provenguèssem provenguèssetz provenguèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu proveni ! provengam ! provenètz !
Negatiu provengas pas ! provengam pas ! provengatz pas !
Nòtas

Catalan

Etimologia

Del latin provenire.

Prononciacion

/pɾuβəˈni/

Vèrb

provenir

  1. Provenir.

Francés

Etimologia

Del latin provenire.

Prononciacion

/pʁovəˈniʁ/

França (Lion) : escotar « provenir » França (Somain) : escotar « provenir »

Vèrb

provenir

  1. Provenir.