quite

Occitan

Etimologia

Del latin quietus « tranquil »

Prononciacion

[kiˈte], /kiˈte/

Sillabas

qui|te

Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian
	Singular	Plural
Masculin	quite	quites
	[kiˈte]	[kiˈtis]
Femenin	quítia	quítias
	[kiˈtjo̞]	[kiˈtjo̞s]

Declinason
Dialècte : procençau
	Singular	Plural
Masculin	quite	quites
	[kiˈte]	[kiˈtis]
Femenin	quita	quita
	[kiˈto̞]	[kiˈto̞s]

quite

1. Meteis, el meteis.
   • ai pas una quítia camisa a me metre.
2. (lengadocian) Veire quiti ^(oc)
   • quite o doble

Variantas dialectalas

• quiti (lengadocian)

Derivats

• quitament

Forma de vèrb

quite

1. Primièra persona del singular del present del subjonctiu de quitar
2. Tresena persona del singular del present del subjonctiu de quitar

Anglés

Etimologia

Del anglés mejan quit

Prononciacion

[ˈkwaɪt], /ˈkwaɪt/

Sillabas

quite

Advèrbi

quite

1. Totalament, exactament.
2. Fòrça, en granda quantita, plan.
3. A un cèrt gra, gaireben, puslèu.

Adjectiu

quite

1. Inabitual, exepcional.

Espanhòl

Etimologia

De quitar

Prononciacion

[?]

Sillabas

qui|te

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
quite	quites
[ˈkite]	[ˈkites]

quite

1. Accion de quitar.