rebutar

Occitan

Etimologia

De botar.

Prononciacion

lengadocian, gascon /reβyˈta/, /reβyˈta/

provençau /ʀebyˈta/, /ʀebyˈta/

França (Bearn) : escotar « rebutar »

Sillabas

re|bu|tar

Vèrb

rebutar

1. Defugir o rebufar amb duresa, amb rudesa.
2. Descoratjar o malcorar per d'obstacles, per de dificultats, etc.
3. Trucar ; desagradar.

se rebutar

1. Se descotatjar

Derivats

• rebutant

Sinonims

• rebufar
• repellir
• repossar

Traduccions

alemand: abstoßen (de) anglés: repel (en) basc: catalan: rebutjar (ca)

espanhòl: rechazar (es) francés: rebuter (fr) italian: ricusare (it) portugués: repelir (pt)