Vejatz lo contengut

regne

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

Del latin regnum « autoritat reiala », « sobeiranetat », « reialma » »

Prononciacion

lengadocin, provençau /ˈrenne/
provençau /ˈrene/

Sillabas

re|gne

Nom comun

Declinason
Singular Plural
regne regnes
[ˈrenne] [ˈrennes]

regne masculin

  1. Exercici del poder sobeiran dins un Estat monarquic.
  2. Temporada de dominacion de la persona (rei, reina o autra) o tanben d'una causa que ten aquel tipe de poder.
  3. (Istòria naturala) (Biologia) Un dels grands grop de l'istòra naturala, que son tres: aqueles dels animals, vegetals e minerals.

Variantas dialectalas

Sinonims

pels regnes biologics (latin internacional)

Derivats

Locucions

Traduccions

l'execici del sobeiran, ...


los grops en istòria naturala


Forma de vèrb

regne

  1. Primièra persona de singular del present de sunbjonctiu de regnar
  2. Tresena persona de singular del present de sunbjonctiu de regnar

Catalan

Etimologia

Del latin regnum « autoritat reiala », « sobeiranetat », « reialma » »

Prononciacion

/ˈrenne/

Sillabas

re|gne

Nom comun

Declinason
Singular Plural
regne regnes

regne (lengadocian), masculin

  1. regne (oc)
  2. Reialme