reialme

Occitan

Etimologia

Probablament d'una barreja entre reial e lo latin regimen.

Prononciacion

[reˈjalme], /reˈjalme/

Sillabas

re | ial | me

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
reialme	reialmes
[reˈjalme]	[reˈjalmes]

reialme masculin

1. Ensems d'un territòri contrarotlat per un rei o una reina.

Variantas dialectalas

• reiaume

Locucions derivadas

• Reialme Unit

Parents

• reial
• reialament
• reialisme
• reialista
• reialtat
• reina

Reviradas

alemand: Königreich (de) neutre anglés: kingdom (en) catalan: regne (ca) masculin, reialme (ca) masculin chèc: království (cs) neutre espanhòl: reino (es) masculin esperanto: reĝlando (eo) francés: royaume (fr) masculin

italian: regno (it) masculin naut sorab: kralestwo (hsb) neutre neerlandés: koninkrijk (nl) ongrés: királyság (hu) polonés: królestwo (pl) neutre ucraïnian: королівство (uk) neutre