ridicul

Occitan

Etimologia

Del latin ridiculus.

Prononciacion

[riðiˈkyl], /riðiˈkyl/, provençau [ʀidiˈkyl], /ʀidiˈkyl/ França (Bearn) : escotar « ridicul »

Sillabas

ri|di|cul

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	ridicul	ridiculs
	[riðiˈkyl]	[riðiˈkyls]
Femenin	ridicula	ridiculas
	[riðiˈkylo̞]	[riðiˈkylo̞s]

ridicul

1. Que pòrta a rire o a la trufariá.
2. Qu'es absurd, qu'es pas gaire senat.

Variantas dialectalas

• ridicule

Sinonims

• risible
• absurd
• caricatural
• derisòri
• grotesc

Traduccions

alemand: lächerlich (de) anglés: ridiculous (en), farcical (en) basc: barregarri (eu) catalan: ridícul (ca)

espanhòl: ridículo (es) francés: ridicule (fr) italian: ridicolo (it) portugués: ridículo (pt), risível (pt)