rumor

Occitan

Etimologia

Del latin rumor (sens indetic).

Prononciacion

[ry'muɾ], /ry'muɾ/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
rumor	rumors
[ry'muɾ]	[ry'muɾs]

rumor femenin

1. Bruch confús d'un ensemble de voces.
2. (Per extension) Bruch confús e venent de lonh de contunh.
3. (En particular) Bruch provocat per una novèla imprevista e especialament per una novèla provocant un descontentament.
4. (Per extension) Movement de suspicion publica contra qualqu’un.
5. (Per extension) Informacion difusada que se'n dobta d'èsser verai

Reviradas

anglés: murmur (en), rumor (en) (RU), rumour (en) (EUA), din (en) (1, 2) catalan: rumor (ca) espanhòl: rumor (es)

francés: rumeur (fr) italian: portugués: rumor (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin rumor (sens indetic).

Prononciacion

[ruˈmoɾ], /ruˈmoɾ/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
rumor	ruˈmoɾ
[ry'mu]	[rumors]

rumor femenin

1. rumor

Anglés

EUA

Etimologia

Del latin rumor (sens indetic).

Prononciacion

[ˈɹumɚ], /ˈɹumɚ/

escotar « rumor »

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
rumor	rumors

rumor femenin

1. Usatge ancian rumor

Variantas dialectalas

• RU: rumour

Espanhòl

Etimologia

Del latin rumor (sens indetic).

Prononciacion

[ruˈmoɾ], /ruˈmoɾ/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
rumor	rumors

rumor femenin

1. rumor

Latin

Nom comun

Cas	Singular	Plural
Nominatiu	rumor	rumores
Vocatiu	rumor	rumores
Accusatiu	rumorem	rumores
Genitiu	rumoris	rumorum
Datiu	rumori	rumoribus
Ablatiu	rumore	rumoribus

rumor femenin

1. rumor

Portugués

Etimologia

Del latin rumor (sens indetic).

Prononciacion

[?]

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
rumor	rumores

rumor femenin

1. rumor
2. Passat d'usatge al figurat, utilizar p. ex. boato