sofisme

Occitan

Etimologia

(nom 1) Del latin sophisma, manlèu del grèc ancian au grec ancien σόφισμα, sóphisma (« abiletat; invencion engenhosa; raisonament captiós »).

(nom 2) De l’arabi صوفي, sufyy(« [òme vestit] de lana ») (signe de modestiá. Los quita sofis se designan rarament atal mas puslèu « aprenent, vitjaire, caminaire », etc

Prononciacion

/su'fizme/, /su'fizme/

Nom comun 1

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
sofisme	sofismes
[su'fizme]	[su'fizmes]

sofisme masculin

1. (Retorica) Rasonament qu'es logic o verai sonqu’en aparéncia, mas qu'es deliberadament concebut per enganar o far illusion.

Parents

• sofista

Traduccions

alemand: Sophisma (de), Sophismus (de) anglés: Sophism (en) basc: catalan: sofisma (ca)

espanhòl: sofismo (es) (Espanha), sofisma (es) (Americas) francés: sophisme (fr) italian: sofisma (it) portugués: sofisma (pt)

Nom comun 2

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
sofisme	sofismes
[su'fizme]	[su'fizmes]

sofisme masculin.

1. (Islam) Concepcion mistica e esoterica de l'islam se plaçant o non dins l'ortodoxia sunnita o chiita.

Parents

• sofí

Traduccions

anglés: Sufism (en) alemand: Sufismus (de) basc: catalan: sufisme (ca)

espanhòl: sufismo (es) francés: soufisme (fr) italian: sufisma (it) portugués: sufismo (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin sophisma, manlèu del grèc ancian au grec ancien σόφισμα, sóphisma (« abiletat; invencion engenhosa; raisonament captiós »).

Prononciacion

[?]

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
sofisme	sofismes

sofisme masculin

1. (Vièlh) Varianta de sofisma. (retorica)