sokoł
 Veire tanben : sokol, sokół, šoˑkoL
|
Naut sorab
Etimologia
Del protoeslau *sokolъ.
Prononciacion
Nom comun
| Cas | Singular | Plural | Dual |
|---|---|---|---|
| Nominatiu | sokoł | sokoły | sokołaj |
| Genitiu | sokoła | sokołow | sokołow |
| Datiu | sokołej | sokołam | sokołomaj |
| Acusatiu | sokoła | sokoły | sokołaj |
| Instrumental | sokołom | sokołami | sokołomaj |
| Locatiu | sokole | sokołach | sokołomaj |
| Vocatiu | sokoło |
sokoł masculin
Referéncias
- Ludmila Budarjowa, 1990, Słownik hornjoserbsko-němski. Wörterbuch Obersorbisch-deutsch, Budyšin-Bautzen, Domowina-Verlag.