Occitan

Del latin supinatio}, de supinare (« jaire sus l'esquina, capvirar en rèire, auçar en l'aire »).

lengdocian, gascon /sypinaˈsju/

provençau /sypinaˈsjũⁿ/

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular	Plural
supinacion	supinacions
[sypinaˈsju]	[sypinaˈsjus]

supinacion femenin

Posicion d’una persona jaguda sus l'esquina, que los braces e las cambas se pausan al plan.
(anatomia) Movement que los muscles supinadors fan endurar a l’avantbraç e a la man de biais que la palma se vire al dessús, o al pé de biais que la planta capvire a l’exterior.

movement muscular