temptacion
Occitan
Etimologia
- Del latin temptatio.
Prononciacion
/tenttaˈsju/, provençau /tẽⁿtaˈsjũn/ França (Bearn) : escotar « temptacion »
Sillabas
temp|ta|cion
Nom comun
temptacion femenin
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| temptacion | temptacions |
| [tenttaˈsju] | [tenttaˈsjus] |
- Atrach cap a quicòm defendut o desconselhat.
- (particular) (religion) Vam interior qu'afisca l’òme al mal.
- Las temptacions dels anacorètas, de sant Antòni dins lo desèrt.
- Atraccion cap a un desir, un plaser, quicòm d’agrable pel cort tèrme.
- La temptacion del fenhantum.
- (per extension) Movement qu'òm es portat, sollicitat per de causas que son de natura indiferenta.
- Resistiguèt a la tentacion de respondre, d’escriure, de viatjar.