tenaç

Occitan

Etimologia

Del latin tenax, aparentat a tenere.

Prononciacion

[teˈnas], /teˈnas/

França (Bearn) : escotar « tenaç »

Sillabas

te | naç (2)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
	Singular	Plural
Masculin	tenaç	tenaces
	[teˈnas]	[teˈnases]
Femenin	tenaça	tenaças
	[teˈnaso]	[teˈnasos]

tenaç femenin

1. Que persistís, que se ne'n pòtz pas desfar.
2. Que vòl pas abandonar son opinion, son idèia.

Sinonims

• duradís (1)
• caput (2)

Variantas dialectalas

• ponhastre (gascon) (2)
• tenace (vivaroalpenc)
• obstinat (vivaroalpenc) (2)
• testut (vivaroalpenc) (2)

Parents

• tenacitat

Reviradas

alemand: Hartnäckig (de) femenin, Beharrlich (de) femenin anglés: tenacious (en) catalan: tenaç (ca)

espanhòl: tenaz (es) francés: tenace (fr) portugués: tenaz (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin tenax, aparentat a tenere.

Prononciacion

[təˈnas], /təˈnas/ (central), (balear), [teˈnas], /teˈnas/ (valencian)

Nom comun

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	tenaç	tenaços
	[təˈnas]	[təˈnasus]
Femenin	tenaça	tenaças
	[təˈnasə]	[təˈnasəs]

tenaç femenin

1. tenaç.