Vejatz lo contengut

trabucar

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

De trabuc.

Prononciacion

/tɾaβyˈka/

França (Bearn) : escotar « trabucar »

Sillabas

tra | bu | car (3)

Vèrb

trabucar

  1. Trucar amb lo , tot caminant, contra un obstacle.

Variantas dialectalas

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu trabucar
Gerondiu trabucant
Participi passat
singular plural
masculin trabucat trabucats
femenin trabucada trabucadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present trabuqui
trabuque[N 1]
trabucas trabuca trabucam trabucatz trabucan
Imperfach trabucavi trabucavas trabucava trabucàvem trabucàvetz trabucavan
Preterit trabuquèri trabuquères trabuquèt trabuquèrem trabuquèretz trabuquèron
Futur trabucarai trabucaràs trabucarà trabucarem trabucaretz trabucaràn
Condicional trabucariái trabucariás trabucariá trabucariam trabucariatz trabucarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present trabuque trabuques trabuque trabuquem trabuquetz trabuquen
Imperfach trabuquèssi trabuquèsses trabuquès
trabuquèsse
trabuquèssem trabuquèssetz trabuquèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu trabuca ! trabuquem ! trabucatz !
Negatiu trabuques pas ! trabuquem pas ! trabuquetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)