Occitan

Prononciacion

lengadocian, gascon [ˈbaɣo̞], /ˈbaɣo̞/, provençau [vagə], /vagə/

Sillabas

va|ga

Forma d'adjectiu

vaga

femenin singular de vague.

Forma de vèrb

vaga

Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de vagar
Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de vagar

Catalan

Etimologia

De vagar

Prononciacion

Oriental: central [ˈbaɣə], balear [ˈvaɣə]

Occidental: nord-occidental [ˈbaɣa], valencian [ˈvaɣa], [ˈbaɣa]

Espanha (Barcelona) : escotar « vaga »

Sillabas

va|ga

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
vaga	vagues

vaga femenin

cauma ^(oc)

Forma d'adjectiu

vaga

femenin singular de vague.

Forma de vèrb

vaga

Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de vagar
Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de vagar

Espanhòl

Prononciacion

[ˈbaɣa], /ˈbaɣa/

Sillabas

va|ga

Forma d'adjectiu

vaga

femenin singular de vago.

Forma de vèrb

vaga

Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de vagar
Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de vagar

Italian

Prononciacion

['vaga], /'vaga/

Sillabas

va|ga

Forma d'adjectiu

vaga

femenin singular de vago.

Forma de vèrb

vaga

Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de vagare
Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de vagare

Portugués

Etimologia

(nom1) Pel francés vág Del noroèc vág, accusatiu vágr, mar, èrsa.

(nom2) De vagar

Prononciacion

Portugal [ˈvagɐ]; Brasil [ˈvagɐ], [ˈvagə]

Brasil : escotar « vaga »

Sillabas

va|ga

Nom comun 1

Declinason
Singular	Plural
vaga	vagas

vaga femenin

èrsa, onda

Nom comun 2

Declinason
Singular	Plural
vaga	vagas

vaga femenin

vacança, òci

Forma d'adjectiu 1

vaga

femenin singular de vago, «(vacant ^(oc))»

Forma d'adjectiu 2

vaga

femenin singular de vago, «(vague ^(oc))»

Forma de vèrb

vaga

Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de vagar
Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de vagar