vagabond

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

Del latin vagabundus de vagari, « vagar ».

Prononciacion

lengadocian, gascon /baɣaˈβun/
Lengadocian : escotar « vagabond »
provençau /vagaˈbũⁿ/,

Sillabas

va|ga|bond

Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular Plural
Masculin vagabond vagabonds
[baɣaˈβun] [baɣaˈβuns]
Femenin vagabonda vagabondas
[baɣaˈβundo̞] [baɣaˈβundo̞s]

vagabond (lengadocian), (provençau)

  1. Que vaga d’aicí, d’alà.
  2. (figurat) Sens pas cap òrdre, inconstant, cambiadís.

Variantas dialectalas

Sinonims

Derivats

Parents

Traduccions


Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular Plural
vagabond vagabonds
[baɣaˈβun] [baɣaˈβuns]

vagabond (lengadocian), (provençau); masculin, (femenin: vagabonda)

  1. Person erranta, sens domicili, sens patria.

Sinonims

Traduccions


Anglés

Etimologia

Del latin vagabundus de vagari, « vagar ».

Prononciacion

RU /ˈvægəˌbɒnd/
EUA /ˈvægəˌbɑnd/

Sillabas

va|ga|bond

Adjectiu

vagabond

  1. vagabond (oc)

Nom comun

Declinason
Singular Plural
vagabond vagabonds

vagabond

  1. vagabond (oc)

Francés

Etimologia

Del latin vagabundus de vagari, « vagar ».

Prononciacion

/vaɡabɔ̃/

Sillabas

va|ga|bond

Adjectiu

Declinason
Singular Plural
Masculin vagabond vagabonds
[vaɡabɔ̃] [vaɡabɔ̃]
Femenin vagabonde vagabondes
[vaɡabɔ̃d] [vaɡabɔ̃d]

vagabond

  1. vagabond (oc)

Nom comun

Declinason
Singular Plural
vagabond vagabonds
[vaɡabɔ̃]

vagabond

  1. vagabond (oc)