vegueria

Occitan

Etimologia

Del latin vicarius « remplaçant »

Prononciacion

gascon /beɣeˈɾio̞/, /beɣeˈɾio̞/

Nom comun

Declinason
Dialècte : gascon
Singular	Plural
vegueria	veguerias
[beɣeˈɾio̞]	[beɣeˈɾio̞s]

vegueria (gascon); femenin

1. Anciana carga, foncion de viguèr.
2. Ancian territòri somés a la jurisdiccion

Variantas dialectalas

• vigariá (lengadocian, provençau)

Locucions derivadas

• vegueria d'Andòrra

Traduccions

alemand: Vogtei (de) anglés: jurisdiction of veguer (en) basc: catalan: vegueria (ca)

espanhòl: veguería (es) francés: viguerie (fr) italian: portugués: vigairaria (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin vicarius « remplaçant »

Prononciacion

Oriental: central /bəɣəˈɾiə/, /bəɣəˈɾiə/, balear /vəɣəˈɾiə/, /vəɣəˈɾiə/

Occidental: nord-occidental /beɣeˈɾia/, /beɣeˈɾia/, valencian /veɣeˈɾia/, /veɣeˈɾia/, /beɣeˈɾia/, /beɣeˈɾia/

Nom comun

Declinason
Dialècte : gascon
Singular	Plural
vegueria	vegueries

vegueria femenin

1. (Edat Majana) Anciana carga, foncion de viguèr.
2. (Edat Mejana) Ancian territòri somés a la jurisdiccion.
3. Ostal dau viguèr.
4. (1933) Caduna de las 9 divisions projectadas pel territòri de Catalunha que fogueron sonadas regions.