remplaçant

Occitan

Etimologia

De remplaçar.

Prononciacion

lengadocian, gascon [remplaˈsan], /remplaˈsan/; provençau [rẽⁿplaˈsãⁿ], /rẽⁿplaˈsãⁿ/

França (Bearn) : escotar « remplaçant »

Sillabas

rem|pla|çant

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
remplaçant	remplaçants
[remplaˈsan]	[remplaˈsans]

remplaçant masculin, (equivalent femenin: remplaçanta)

1. Persona que ne remplaça una autra dins una foncion, dins una ocupacion quina que siá.
2. (particular, espòrt) Aquel dels jogaires d'una equipa esportiva, que pòt suplir un jogaire defalhent pendent una partida.

Traduccions

alemand: Stellvertreter (de), Ersatzmann (de) anglés: substitute (en), replacement (en) basc: catalan: reemplaçant (ca), substitut (ca)

espanhòl: substituto (es), sustituto (es), reemplazo (es), suplente (es) francés: remplaçant (fr) italian: sostituto (it), rimpiazzo (it) portugués: substituto (pt)

Forma de vèrb

remplaçant

1. Participi present de remplaçar

Francés

Etimologia

De remplacer.

Prononciacion

[ʁɑ̃plasɑ̃], /ʁɑ̃plasɑ̃/

Sillabas

rem|pla|çant

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
remplaçant	remplaçants
[ʁɑ̃plasɑ̃]

remplaçant masculin, (equivalent femenin: remplaçante)

1. remplaçant ^(oc)

Forma de vèrb

remplaçant

1. Participi present de remplacer