verdict

Occitan

Etimologia

De l’anglés verdict del francés ancian veir dit dels latins verus «verai» e dictus «dich»

Prononciacion

provençau [veʀˈdikt], /veʀˈdikt/

Nom comun

Declinason
Dialècte : provençau
Singular	Plural
verdict	verdicts
[veʀˈdikt]

verdict masculin (provençau)

1. Declaracion d'una jurada après deliberacion.
2. Apreciacion definitiva, jutjament.

Variantas dialectalas

• verdicte
• veredicte (lengadocian)

Sinonims

• senténcia

Traduccions

alemand: Spruch (de), Urteil (de) (figurat) anglés: verdict (en) basc: catalan: veredicte (ca)

espanhòl: veredicto (es) francés: verdict (fr) italian: verdetto (it) portugués: veredicto (pt)

Anglés

Etimologia

Del francés ancian veir dit dels latins verus «verai» e dictus «dich»

Prononciacion

general [ˈvɜːdɪkt], /ˈvɜːdɪkt/

EUA [ˈvɝdɪkt], /ˈvɝdɪkt/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
verdict	verdicts

verdict masculin

1. verdict ^(oc)

Francés

Etimologia

De l’anglés verdict del francés ancian veir dit dels latins verus «verai» e dictus «dich»

Prononciacion

[vɛʁdikt], /vɛʁdikt/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
verdict	verdicts
[vɛʁdikt]

verdict masculin

1. verdict ^(oc)