jutjament
Occitan
Etimologia
Derivat de jutjar.
Prononciacion
- /d͡ʒydd͡ʒa'men/
Sillabas
jut | ja | ment (3)
Nom comun
jutjament
- Decision donada per un tribunal.
- (Especialament religion) Evaluacion per Dieu de l’alma del defunt per l'orientar cap a l'infèrn o lo paradís.
- (Per extension) Aprobacion o condamnacion d'òrdre moral.
- (Logica) Acte per que s'afirma o nega quicòm.
- Tot jutjament que s'exprimís es una proposicion.
- Facultat de compreneson que compara e que jutja.
- Es un òme d’esperit, mas de jutjament pas gaire solide.
- Avís, sentiment, opinion.
- Basar son jutjament sus un fach precís.
- (Cartas de jòc) Vintena arcan del taròt de Marselha.