versatile

Occitan

Etimologia

Del latin versatilis « mobil, que vira aisidament » de versāre (« virar »).

Prononciacion

lengadocian, gascon /beɾsaˈtile/, /beɾsaˈtile/, provençau /veʀsaˈtile/, /veʀsaˈtile/

Sillabas

ver|sa|ti|le

Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian
	Singular	Plural
Masculin	versatile	versatiles
	[beɾsaˈtile]	[beɾ'satiles]
Femenin	versatila	versatilas
	[beɾsaˈtilo̞]	[beɾsaˈtilo̞s]

versatile

1. Se dich de quicòm qu'es subjècte per virar, cambiar.
2. (particular) Qualifica lo caractèr d’una persona que cambia aisidament d’avís, qu'es fòrça indecisa.

Variantas dialectalas

• versatil

Sinonims

• cambiadís
• variable
• viradís
• volatge

Derivats

• versatilitat

Traduccions

alemand: vielseitig (de) anglés: versatile (en) basc: catalan: versàtil (ca)

espanhòl: versátil (es) francés: versatile (fr) italian: versatile (it) portugués: versátil (pt)

Anglés

Etimologia

Del latin versatilis « mobil, que vira aisidament » de versāre (« virar »).

Prononciacion

general /ˈvɜːsəˌtaɪɫ/, /ˈvɜːsəˌtaɪɫ/

american /ˈvɝsəˌtaɪl/, /ˈvɝsəˌtaɪl/, /ˈvɝsətəl/, /ˈvɝsətəl/, /ˈvʌɹsəˌtaɪl/, /ˈvʌɹsəˌtaɪl/, /ˈvʌɹsətəl/, /ˈvʌɹsətəl/

Sillabas

ver|sa|ti|le

Adjectiu

versatile

1. versatile ^(oc)

Francés

Etimologia

Del latin versatilis « mobil, que vira aisidament » de versāre (« virar »).

Prononciacion

/vɛʁsatil/, /vɛʁsatil/

Sillabas

ver|sa|tile

Adjectiu

versatile masculin o femenin, (plurals: versatiles)

1. versatile ^(oc)

Italian

Etimologia

Del latin versatilis « mobil, que vira aisidament » de versāre (« virar »).

Prononciacion

/verˈsatile/, /verˈsatile/

Sillabas

ver|sa|ti|le

Adjectiu

versatile masculin o femenin, (plurals: versatili)

1. versatile ^(oc)