abandon

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

Del francés ancian mettre a bandon « laissar al poder de », bandon ven de dos radicals germanics ban (« proclamacion ») e band(a) (« senhal, estendard d’un còrs de tropa »).

Prononciacion

/aβanˈðu/, provençau /abanˈdu/ França (Bearn) : escotar « abandon »

Sillabas

a|ban|don

Nom comun

Declinason
Singular Plural
abandon abandons
[aβanˈðu] [aβanˈðus]

abandon masculin

  1. Estat d’una persona, d’una causa abandonada.
    • Aquel vièlh viu dins l'abandon.
  2. Accion d’abandonar, de delaissar.
    • L’abandon de sos amics lo desolèt.
  3. Acte de renonciar ...
    1. ... a una qualitat, un emplec o un pòste.
      • Un abandon de pòste permet a un emplegaire de claure lo contracte de trabalh.
    2. ... una causa, una cresença.
      • L'abandon de la fe.
    3. ... un partit, un engatjament.
      • La crisi del partt menèt a una seria d'abandons dels militants.
  4. (per extension) Renonciacion a la possession, al gaudiment de quicòm, a un drech.
    • Concentir a l’abandon de sos drechs.
  5. Fach de renonciar a una candidatura dins una eleccion o un concors.
    • La dificultat de projècte provoquèt l'abandon d’unes candidats.
  6. (figurat) Sens constrencha, vengut aisit, en plena fisança.
    • Aqueles amics se parlan amb abandon.
    • Aquela femna mòstra un graciós abandon dins son anar.
  7. (psicologia) Rompedura dels ligams afectius e materials per un individú e son entorn.

Parents

Sinonims

Traduccions

accion d'abandonar, delaissar


Francés

Etimologia

Del francés ancian mettre a bandon « laissar al poder de », bandon ven de dos radicals germanics ban (« proclamacion ») e band(a) (« senhal, estendard d’un còrs de tropa »).

Prononciacion

França (Mülhausen) : escotar « abandon »

Prononciacion

/abɑ̃dɔ̃/

Sillabas

a|ban|don

Nom comun

Declinason
Singular Plural
abandon abandons
[abɑ̃dɔ̃]

abandon masculin

  1. abandon (oc)