individú

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

Del latin individuum « çò qu'es indivisible ».

Prononciacion

lengadocian, gascon /indiβi'ðy/
escotar « individú »
provençau /ĩⁿdivi'dy/

Sillabas

in|di|vi|

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular Plural
individú individús
[indiβi'ðy] [indiβi'ðys]

individú masculin

  1. (didactica) Entitat autonòma que se pòt pas partejada ni divisada senon perdriá las sieunas caracteristicas.
  2. (biologia) Cada especimèn vivent (o avent viscut) d'una espècia animala o vegetala, venent d'una sola cellula e menant una existéncia autonòma.
  3. Persona, èsser uman considerat coma una unitat d'una populacion e per oposicion a la collectivitat.
  4. (pejoratiu) Persona ordinária, non identificada o volontáriament considerada atal, un tipe.
  5. (administracion) Persona fisica.
  6. estatisticas) constituent d'un ensemble (una « populacion »), representat per sa caracteristica estudiada.

Derivats

Traduccions