agitar

Occitan

Etimologia

Del latin agitare (« possar, bolegar »).

Prononciacion

[ad͡ʒiˈta], /ad͡ʒiˈta/; gascon e provençau [aʒiˈta], /aʒiˈta/

França (Bearn) : escotar « agitar »

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « agitar »

Sillabas

a|gi|tar

Vèrb

Agitar

1. Bolegar bravament en totes senses.
2. (figurat) Causar una emocion viva, trebolar.
3. (figurat) Mostrar ostensiblament, brandir.

S'agitar

1. Se bolegar bravament en totes senses.
2. (figurat) Se demenar de tròp, far tròp d'anar, en parlant d'una persona.

Parents

• agitacion

Reviradas

alemand: schlingen (de), schwingen (de), agitieren (de) anglés: flap (en), agitate (en) basc: astindu (eu) catalan: agitar (ca)

espanhòl: agitar (es) italian: agitare (it) francés: agiter (fr) portugués: agitar (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin agitare (« possar, bolegar »).

Prononciacion

oriental [aʒiˈta], /aʒiˈta/, valencian [ad͡ʒiˈtaɾ], /ad͡ʒiˈtaɾ/

Sillabas

a|gi|tar

Vèrb

Agitar

1. agitar

Espanhòl

Etimologia

Del latin agitare (« possar, bolegar »).

Prononciacion

[axiˈt̪aɾ], /axiˈt̪aɾ/

Sillabas

a|gi|tar

Vèrb

Agitar

1. agitar

Portugués

Etimologia

Del latin agitare (« possar, bolegar »).

Prononciacion

Portugal [ɐʒiˈtaɾ], /ɐʒiˈtaɾ/, Brasil [aʒitˈaʁ], /aʒitˈaʁ/

Sillabas

a|gi|tar

Vèrb

Agitar

1. agitar