carbon

Occitan

Etimologia

Del latin carbo.

Prononciacion

lengadocian, gascon [kaɾˈβu], /kaɾˈβu/

provençau [kaʀˈbũⁿ], /kaʀˈbũⁿ/

« carbon »

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
carbon	carbons
[kaɾˈβu]	[kaɾˈβus]

carbon

1. Ròca negra e leugièra compausada mai que mai de carbòni e eissida de la decomposicion incompleta de matèria organica fòrça anciana.
2. (patologia animala) Malautiá infecciosa aguda causada per la bacteria Bacillus anthracis que se caracteriza per de damatges tissulars d’aspècte negre, tòca subretot los aninals erbivòrs.
3. (patologia vegetala) Malautiá de las plantas causada per un fonge provocant la formacion d'una posca negra.
4. (Électricitat) Tròç de grafit utilizat coma conductor.

Derivats

• carbonada
• carbonar
• carbonièr
• carbonièra
• carbonilha
• carbonifèr
• carbonizar
• carbonós

Locucions derivadas

• carbon animal
• carbon de lenha
• carbon mineral

Variantas dialectalas

• charbon (lemosin), (vivaroaupenc)

Sinonims

Malautiás

• carboncle

Traduccions

alèut : dialècte de l'èst e Atkan : uuglix̂ (ale), dialècte Pribilof : uugalix̂ (ale), dialècte Nikolski : uuxalix̂ (ale) alemand: Kohle (de) femenin anglés: coal (en) catalan: carbó (ca) masculin

espanhòl: carbón (es) masculin francés: charbon (fr) masculin italian: carbone (it) masculin neerlandés:kool (nl) portugués:carvão (pt) masculin

Anglés

Etimologia

Pel francés carbone del latin carbon.

Prononciacion

general [ˈkɑːbən], /ˈkɑːbən/

american [ˈkɑːbən], /ˈkɑːbən/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
carbon	carbons

carbon

1. carbòni