clarificar

Occitan

Etimologia

Del latin clarificare, compausat de clarus (« clar ») e de facere (« far »).

Prononciacion

[klaɾifiˈka], /klaɾifiˈka/, provençau [klaʀifiˈka], /klaʀifiˈka/

Sillabas

cla|ri|fi|car

Vèrb

clarificar

1. Far venir clara una substància trebla.
2. (per extension) Purificar una substància fluida
3. (figurat) Far venir mai clar, mai comprensible.

se clarificar

1. Venir (mai) clar.

Derivats

• clarificable
• clarificacion
• inclarificable
• reclarificar

Traduccions

alemand: klären (de) anglés: clarify (en) basc: catalan: clarificar (ca)

espanhòl: clarificar (es) francés: clarifier (fr) italian: chiarificare (it), chiarire (it), schiarire (it) portugués: clarificar (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin clarificare, compausat de clarus (« clar ») e de facere (« far »).

Prononciacion

Oriental: [kɫəɾifiˈka], /kɫəɾifiˈka/

Occidental: nord-occidental [kɫaɾifiˈka], /kɫaɾifiˈka/, valencian [kɫaɾifiˈkaɾ], /kɫaɾifiˈkaɾ/

Sillabas

cla|ri|fi|car

Vèrb

clarificar

1. clarificar ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

Del latin clarificare, compausat de clarus (« clar ») e de facere (« far »).

Prononciacion

[klaɾifiˈkaɾ], /klaɾifiˈkaɾ/

Sillabas

cla|ri|fi|car

Vèrb

clarificar

1. clarificar ^(oc)

Portugués

Etimologia

Del latin clarificare, compausat de clarus (« clar ») e de facere (« far »).

Prononciacion

Portugal [klɐɾifikˈaɾ], /klɐɾifikˈaɾ/; Brasil [klaɾifiˈka(ɾ)], /klaɾifiˈka(ɾ)/

Sillabas

cla|ri|fi|car

Vèrb

clarificar

1. clarificar ^(oc)