clar

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

Del latin clārus.

Prononciacion

/klaɾ/, provençau /klaʀ/

França (Bearn) : escotar « clar »

Sillabas

clar

Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular Plural
Masculin clar clars
[ˈklaɾ] [ˈklaɾs]
Femenin clara claras
[ˈklaɾo̞] [ˈklaɾo̞s]
Declinason
Dialècte : provençau
Singular Plural
Masculin clar clars
[ˈklaʀ]
Femenin clara claras
[ˈklaʀə]

clar

  1. Que recep o que rebat una lutz, una claror.
  2. Transparent, non treble, pur.
  3. Pauc escur.
  4. Pauc consistent, pauc espés.
  5. La partida mai bèla, la mai segura, la mai incontestabla.
  6. Net, agut, en parlant de la votz e dels sons.
  7. (Figurat) Intelligible, aisit de comprene, simple.
  8. (Figurat) Evident, manifèst.

Traduccions

Sinonims

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular Plural
clar clars
[ˈklaɾ] [ˈklaɾs]
Declinason
Dialècte : provençau
Singular Plural
clar clars
[ˈklaʀ]

clar masculin

  1. Qu'a la caracteristica de la clartat.
  2. Espandi d'aiga canda.
  3. Espaci descobèrt ont passa la lutz.

Sinonims

Traduccions

Advèrbi

clar

  1. D’un biais clar, distincte.

Sinonims

Catalan

Etimologia

Del latin clārus.

Prononciacion

/kɫa/ (oriental), /kɫa/ (nòrd-occidental), /kɫaɾ/ (valencian)

Adjectiu

Declinason
Singular Plural
Masculin clar clars
[kɫa(ɾ)] [kɫa(ɾ)s]
Femenin clara clares
[ˈkɫaɾə] [ˈkɫaɾəs]

clar

  1. clar (oc)

Nom comun

Declinason
Singular Plural
clar clars
[kɫa(ɾ)] [kɫa(ɾ)s]

clar masculin

  1. clar (oc)

Advèrbi

clar

  1. clar (oc)