clerc

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

Del latin clericus, del grèc ancian κληρικός (« (òme) de glèisa »).

Prononciacion

/ˈkleɾk/, provençau /ˈkleʀk/ França (Bearn) : escotar « clerc »

Sillabas

clerc

Nom comun

Declinason
Singular Plural
clerc clercs
[ˈkleɾk] [ˈkleɾks]

clerc masculin (per una femna: clerga / clerguesa)

  1. Òme qu'es intrat dins l’estat eclesiastic recebent la tonsura.
  2. Saberut.
  3. (drech) Òme que trabalha al servici d’un notari, d’un avoat, o d’un uissièr.

Variantas dialectalas

Sinonims

Parents

Derivats

Traduccions

Francés

Etimologia

Del latin clericus, del grèc ancian κληρικός (« (òme) de glèisa »).

Prononciacion

/ˈklɛʁ/

Sillabas

clerc

Nom comun

Declinason
Singular Plural
clerc clercs
[ˈklɛʁ]

clerc masculin (per una femna: clerc / clergesse)

  1. clerc (oc)