uissièr

Occitan

Etimologia

Del bas latin ūstium, del classic ōstium (« obertura, pòrta »).

Prononciacion

/ɥiˈsjɛ/, /ɥiˈsjɛ/

Sillabas

uis|sièr

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
uissièr	uissièrs
[ɥiˈsjɛ]	[ɥiˈsjɛs]

uissièr masculin, (lengadocian) (gascon) (equivalent femenin: uissièra)

1. Oficièr que se ten dins l’antecambra dels ministres, dels nauts foncionaris, etc., per introduire las personas que recebon.
2. (istòria) Oficièr que la carga èra d’obrir e de tancar la pòrta del cabinet del rei, de la reina e dels princes.
3. (analogia) Gents encargars per far lo servici de las sesilhas d'unes còrses, d'unas assembladas.
4. Oficièr public subretot encargat de significar los actes de justícia, de mandar a l'execucion los jutjaments, etc., e qu'unes fan lo servici de las audiéncias de lor tribunal.

Variantas dialectalas

• uishèr (gascon)
• uissier (lemosin) (provençal) vivaroalpenc)

Traduccions

Oficièr de l’antecambra
alemand: Wärter (de) anglés: usher (en) basc: catalan: uixer (ca)	espanhòl: ujier (es) francés: huissier (fr) italian: amministratore (it) portugués: meirinho (pt)