collaboracion

Occitan

Etimologia

De collaborar

Prononciacion

[kullaβuɾaˈsju], /kullaβuɾaˈsju/, provençau [kulabuʀaˈsjũⁿ], /kulabuʀaˈsjũⁿ/ França (Bearn) : escotar « collaboracion »

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
collaboracion	collaboracions
[kullaβuɾa'sju]	[kullaβuɾa'sjus]

collaboracion femenin

1. Accion de trabalhar ensem amb una o mai autras. (subretot per las òbras literàrias, scientificas o administrativas.)
2. Fach de trabalhar amb l’enemic. (Subretot aplicat a la Segonda Guèrra mondiala per parlar de la collaboracion amb los nazis)

Sinonims

• cooperacion
• contribucion

Derivats

• collaborador, collaborairitz
• collaboratiu
• collaborar

Traduccions

alemand: Zusammenarbeit (de), Kollaboration (de) anglés: collaboration (en), partnership (en) basc: elkarlanean aritu (eu) catalan: col·laboració (ca)

espanhòl: colaboracion (es) francés: collaboration (fr) italian: collaborazione (it) portugués: colaboração (pt)