collaboratritz
Occitan
Etimologia
- Del latin collaborator
Prononciacion
- lengadocian /kullaβuɾaˈtɾit͡s/
- provençau /kulabuʀaˈtʀit͡s/
Sillabas
- co|lla|bo|ra|tritz
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : provençau | |
| Singular | Plural |
| collaboratritz | collaboratrises |
| [kulabuʀaˈtʀit͡s] | [kulabuʀaˈtʀizes] |
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| collaboratritz | collaboratrises |
| [kullaβuɾaˈtɾit͡s] | [kullaβuɾaˈtɾizes] |
collaboratritz (provençau), (lengadocian); femenin, (masculin: collaborator)
- (Trabalh) La que trabalha ensem amb un autra persona o mai per una òbra comuna
- (Istòria) Nom donat, pendent la Segonda Guèrra mondiala, a las ciutadanas dels païses ocupats que montravan de la complasença per l’ocupant o tranalhavan en collaboracion amb el.
- (Per extension, pejoratiu) La que trabalha amb un enemic.
Variantas dialectalas
- collaboratora (provençau)
Parents
Sinonims
- collaboradora (gascon)
- collaboradoira (lengadocian)
- collaboraira (lengadocian)
sens istoric
Antonims
sens istoric
Traduccions
|