conducta

Occitan

Etimologia

De conduire

Prononciacion

/konˈdytto̞/, /konˈdytto̞/

Sillabas

con|duc|ta

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
conducta	conductas
[konˈdytto̞]	[konˈdytto̞s]

conducta masculin

1. Accion de conduire
2. Biais d'agir que siá al nivèl politic, militar, eclesiastic o de las mors.
3. Tudèl, canal que dedins rajan e passan de fluids.

Variantas dialectalas

• conducha
• conduita

Sinonims

Biais d'agir

• mena

Tudèl

• canalizacion

Parents

• conduire

Forma de vèrb

conduta

1. Participi passat al femenin singular de conduire.