convergir

Occitan

Etimologia

Manlèu del latin convergere, de con- (« ensemble ») e de vergere (« clinar »).

Prononciacion

[kunβeɾˈd͡ʒi], /kunβeɾˈd͡ʒi/, [kunβeɾˈʒi], /kunβeɾˈʒi/, provençau [kũⁿveɾˈd͡ʒi], /kũⁿveɾˈd͡ʒi/ França (Bearn) : escotar « convergir »

Vèrb

convegir

1. (geometria, fisic) Se dirigir cap a un sol e meteis punt, en parlant de las linhas drechas.
2. (figurat) Se dirigir dins la meteissa direccion, cap a la meteissa tòca, anar cap al meteis lòc.

Sinonims

• confluir

Derivats

• convergent
• convergéncia

Traduccions

alemand: konvergieren (de) anglés: converge (en) basc: hazkundeak izan (eu) catalan: convergir (ca)

espanhòl: convergir (es), converger (es) francés: converger (fr) italian: convergere (it) portugués: convergir (pt)

Catalan

Etimologia

Manlèu del latin convergere, de con- (« ensemble ») e de vergere (« clinar »).

Prononciacion

Oriental: central [kunβərˈʒi], /kunβərˈʒi/, balear [kunvəɾˈʒi], /kunvəɾˈʒi/

Occidental: nord-occidental [koɱβerˈʒi], /koɱβerˈʒi/, valencian [koɱβeɾˈd͡ʒiɾ], /koɱβeɾˈd͡ʒiɾ/, [koɱveɾˈd͡ʒiɾ], /koɱveɾˈd͡ʒiɾ/

Vèrb

convegir

1. convergir ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

Manlèu del latin devergere « clinar »

Prononciacion

[komβeɾˈxiɾ], /komβeɾˈxiɾ/

Vèrb

convegir

1. convergir ^(oc)

Portugués

Etimologia

Manlèu del latin devergere « clinar »

Prononciacion

Portugal [kõvɨɾˈʒiɾ], /kõvɨɾˈʒiɾ/; Brasil [kõveɦˈʒiɾ], /kõveɦˈʒiɾ/, [kõveɾˈʒi], /kõveɾˈʒi/

Vèrb

divegir

1. convergir ^(oc)