copon

Occitan

Etimologia

De copar.

Prononciacion

/kuˈpu/, /kuˈpu/

escotar « copon »

Sillabas

cou|pon

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
copon	copons
[kuˈpu]	[kuˈpus]

copon masculin

1. Çò que rèsta d’una pèça d’estòfa o de tela talhada.
2. (comèrci e finança) Bilhet jonch a un títol e qu’òm copava per tocar l’interés al tèrme.
   1. (per extension) De biais desmaterializat, caduna de las partidas d’un títol representatiu d’una valor que periodicament òm presenta per la presesa d'interés.

Sinonims

tròç de teissut

• escapolon
• retalh

comèrci e finança

• bilhet
• bon