Veire tanben : tèrmes

Occitan

(nom1) Del latin terminus « bòla ».

(nom2) Evoluvion del latin terminus « bòla » dins lo sens de « determinacion del sens d'un mot, definicion ».

/'tɛrme/, /'tɛrme/

tèr|me

Nom comun 1

tèrme masculin

(istoric) Bòla marcant un limit e facha d’un bust que s'acaba en gaina, en sovenir del dieu Tèrme.
Bòla ; limit ont s’arrèsta quicòm.
(per extension) Fin d’un espaci de percórrer.
- Lo tèrme del camin.
1. (geografia) tap, toral, penjal de montanha, travèrsa o randal que fa limit
(per extension) Fin d’un periòde de temps.
- Lo tèrme de la vida.
1. (financia) Moment fixat per avança per un pagament.
  - Pagar a tèrme escadut.
  1. (metonimia) Soma que se deu al tèrme escadut.
2. Temps al cap del qual una femna o un animal feme se deu ajaire, dins lo cors ordinari de la natura.
  - S'ajaguèt abans tèrme.
  - Anhelar a tèrme.
(plural) Estat, natura de las relacions que s'entreten amb qualqu’un.
- Èsser en bons tèrmes

tèrme masculin

(linguistica) Expression d’una idèa ; mot o frasa.
- I sèm autorizats segon los tèrmes de la lei.
(logica) (matematicas) Cadun dels elements d’un rapòrt, d’una relacion, d’una comparason o d’una progression.
(matematicas) Caduna de las quantitats que compausan una equacion o una expression algebrica e que son separats pels signes mai (+) o mens (-).
(logica) Caduna de las tres partidas d’un sillogisme que, combinats doas o doas, forman las partidas.
Cadunda dels dos objèctes que se compara l’un amb l’autre o qu'an de relacion o de rapòrt entre eles.
- Causissètz melhor los tèrmes de comparason.
(plural) biais de parlar qu'es particular a cada art, a cada sciéncia
- Los tèrmes tecnics.

mot