costura

Occitan

Etimologia

De latin vulgar *consutūra particip del classic consuĕre, «cóser»

Prononciacion

/kusˈtyɾo̞/, /kusˈtyɾo̞/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
costura	costuras
[kustyˈɾo̞]	[kustyˈɾo̞s]

costura (gascon); femenin

1. Accion, art de cóser.
2. Ensemble de doas pèças de teishut, de cuer, etc., que domoran ajustadas dab de hils passats entre eles dab l’agulha.
3. (analogia) Cicatriça que demòra a la seguida d’una plaga.

Sinonims

• cordurar (lengadocian, provençau)
• cóser (lengadocian)

Traduccions

alemand: Naht (de) anglés: needlework (en) basc: jostura (eu) catalan: costura (ca)

espanhòl: costura (es), cosedura (es) francés: couture (fr) italian: cucitore (it) portugués: costura (pt)

Catalan

Etimologia

De latin vulgar *consutūra particip del classic consuĕre, «cóser»

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « costura »

Prononciacion

[?]

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
costura	costures

cordura femenin

1. costura ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

De latin vulgar *consutūra particip del classic consuĕre, «cóser»

Prononciacion

[?]

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
costura	costuras

costura femenin

1. costura ^(oc)

Forma de vèrb

costura

1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de costurar.
2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de costurar.

Portugués

Etimologia

De latin vulgar *consutūra particip del classic consuĕre, «cóser»

Prononciacion

Portugal /kuʃˈtuɾɐ/, /kuʃˈtuɾɐ/; Brasil /koʃˈtuɾɐ/, /koʃˈtuɾɐ/, /kosˈtuɾə/, /kosˈtuɾə/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
costura	costuras

cordura femenin

1. costura ^(oc)

Forma de vèrb

costura

1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de costurar.
2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de costurar.