defecar

Occitan

Etimologia

Del latin defaeco « purgar de las fonzalhas, clarificar ».

Prononciacion

/defeˈka/, /defeˈka/

Sillabas

de|fe|car

Vèrb

defecar

1. Explusar las matèrias fecalas.

Sinonims

• anar del còrs
• cagar
• femsar
• se solatjar

Parents

• defecacion

Traduccions

alemand: defäkieren (de) anglés: defecate (en) basc: catalan: defecar (ca)

espanhòl: defecar (es) francés: déféquer (fr) italian: defecare (it) portugués: defecar (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin defaeco « purgar de las fonzalhas, clarificar ».

Prononciacion

Oriental: /dəfəˈka/, /dəfəˈka/

Occidental: nord-occidental /defeˈka/, /defeˈka/, valencian /defeˈkaɾ/, /defeˈkaɾ/

Sillabas

de|fe|car

Vèrb

defecar

1. Decantar, clarificar
2. Explusar las matèrias fecalas.

Espanhòl

Etimologia

Del latin defaeco « purgar de las fonzalhas, clarificar ».

Prononciacion

/defeˈkaɾ/, /defeˈkaɾ/

Sillabas

de|fe|car

Vèrb

defecar

1. Decantar, clarificar
2. Explusar las matèrias fecalas.

Portugués

Etimologia

Del latin defaeco « purgar de las fonzalhas, clarificar ».

Prononciacion

Portugal /dɨfɨˈkaɾ/, /dɨfɨˈkaɾ/

Brasil /defeˈka(ɾ)/, /defeˈka(ɾ)/

Sillabas

de|fe|car

Vèrb

defecar

1. Decantar, clarificar
2. Explusar las matèrias fecalas.